➡️ Będąc w ciąży myślałaś, że dziecko będzie dopełnieniem Waszego związku, scali Was i sprawi, że jeszcze bardziej się do siebie zbliżycie, a wyszło wręcz odwrotnie.
Czy znasz ten problem ❓ Jeśli tak, to uwierz mi, że nie Ty jedna się z nim borykasz.
👶 Zapewne spotykasz się z wymówkami ze strony partnera, że jest zmęczony po pracy, a w weekend chce się odstresować po ciężkim tygodniu i czujesz się skołowana, bo przecież oboje tak bardzo pragnęliście zostać rodzicami.
Jesteś coraz bardziej zmęczona i sfrustrowana, nie pamiętasz też, kiedy ostatni raz się wyspałaś, zjadłaś obiad bez asysty swojej pociechy, poszłaś do toalety bez dziecka przyklejonego do Twojej nogi i wzięłaś długą, relaksującą kąpiel.
Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet cierpiących na depresje poporodową, jest to trudny temat, ale przybliżyłam go Wam w poprzednim artykule. Zapraszam więc do zapoznania się z nim.
👶 Wszystko Cię dobija, a bierność Twojego ukochanego działa na Ciebie, jak płachta na byka. Co więc możesz zrobić, gdy Twój mąż nie chce zajmować się dzieckiem ❓
Jak na niego wpłynąć i jak przekonać go do tego, że Wasze maleństwo potrzebuje zainteresowania ze strony obojga rodziców ❓ Mam na to kilka sposobów ❗️ Zostań ze mną, a wszystko Ci wytłumaczę ❗️
Czym objawia się brak zaangażowania ze strony partnera w opiekę nad dzieckiem ❓
O braku zaangażowania możemy mówić wtedy, gdy ojciec:
⭐ unika spędzania czasu z dzieckiem,
⭐ notorycznie ucieka w pracę, choć nie ma takiej konieczności (nie brakuje Wam pieniędzy, a on i tak zostaje po godzinach i wraca z pracy coraz później),
⭐ nie wychodzicie na wspólne spacery,
⭐ nie wie, co dziecko lubi, co go interesuje, a czego nie lubi lub czego się boi,
⭐ po pracy spędza czas przed telewizorem lub z telefonem w ręku,
⭐ rzadko rozmawia z Tobą na temat dziecka i jego postępów,
⭐ nie bierze udziału w codziennej pielęgnacji malucha (nie kąpie go, nie przewija, nie ubiera i nie karmi).
☝️ Jeśli zauważyłaś te symptomy, to ewidentnie coś jest na rzeczy i musisz zacząć działać ❗️ Ale jak ❓
Przede wszystkim: podział obowiązków
➡️ Już na początku wspólnego życia powinniście mieć ustalone, co kto powinien robić.
W innym przypadku będziesz miała na głowie cały dom, później jeszcze dojdzie do tego opieka nad dzieckiem, a na końcu uznasz, że Twój mąż pełni w domu jedynie funkcję dekoracyjną.
✅ Od początku ustalajcie zasady ❗️
Jeśli Twój mąż w tygodniu późno kończy pracę, a weekendy ma wolne, możecie ustalić, że w każdą sobotę i niedzielę będzie kąpał dziecko i je usypiał, albo w weekendy to on wstaje do dziecka w nocy, by je nakarmić, jeśli karmisz mieszanką. Jeśli już mowa o jedzeniu, często młodzi rodzice zastanawiają się kiedy rozszerzyć dietę swojego maleństwa. Ale spokojnie, na moim blogu znajduje się artykuł poświęcony temu trudnemu zagadnieniu.
Po drugie: daj mu szansę
➡️ Jeśli na starcie wychodzisz z założenia, że Ty robisz wszystko najlepiej, zniechęcasz tym partnera do podjęcia jakiejkolwiek próby opieki nad maluchem.
✅ Daj mu spróbować przewinąć dziecko, wykąpać je, ubrać, położyć spać - Ty być może robisz to lepiej, bo siłą rzeczy spędzasz z dzieckiem więcej czasu, ale i on może się wszystkiego nauczyć.
Jak sobie przypomnisz swoje początki w roli matki, to też nie od razu tak świetnie sobie ze wszystkim radziłaś.
Po trzecie: nie krytykuj
➡️ Nawet, jeśli coś mu nie wychodzi, doceń jego starania. Trening czyni mistrza ❗️
Nie wyśmiewaj go za odwrotnie założonego pampersa, czy odruch wymiotny przy przewijaniu malucha.
👶 Zdarza się najlepszym ❗️ Tylko częsta praktyka sprawi, że już niebawem Twój partner zrozumie i nauczy się, jak zajmować się dzieckiem.
Po czwarte: nie bądź roszczeniowa
👩👧👧 Stawiając siebie w roli osoby wydającej rozkazy, z góry jesteś skazana na porażkę.
Zamiast wykrzykiwać polecenia, lepiej zaproponuj współpracę: razem wykąpcie dziecko, razem przygotujcie dla niego posiłek.
Po piąte: zrozum go
👶 Pojawienie się na świecie dziecka to nowa sytuacja dla Was obojga.
O ile Tobie włączył się instynkt macierzyński, o tyle Twój mąż może być na początku przerażony zmianami, jakie zaszły w Waszym gospodarstwie domowym. Nauczycie tym dziecko współpracy i dzielenia się. A gdy jednak dziecko ma z tym problem, zapraszam do innego artykułu, w którym poruszam tą kwestię.
✅ Bądź silna i staraj się dawkować mu informacje, nie narzucaj na raz zbyt wiele obowiązków - małymi krokami, a do przodu.
Po szóste: bądź szczera
➡️ Nie myśl, że jak zaparzysz sobie czwartą kawę i usiądziesz przy kuchennym blacie z posępną miną, to Twój partner domyśli się, że jesteś zmęczona.
⭐ Mów szczerze i wprost, że potrzebujesz jego pomocy, że chciałabyś iść się zdrzemnąć, a on w tym czasie zajmie się dzieckiem, że nie masz dziś siły przygotowywać obiadu i prosisz go o to, by coś ugotował.
Nie wymagaj od niego jasnowidzenia ❗️
Po siódme: dbaj o Was
➡️ I nie chodzi tutaj wyłącznie o dziecko. Zadbaj również o to, byś miała czas na spokojną rozmowę z mężem i wspólne wyjście do kina lub na kolację.
❤️ Jeśli masz w swoim otoczeniu kogoś, kto chętnie zaopiekuje się Waszym maluchem, możecie uzgodnić, że raz w miesiącu wychodzicie na randkę, a dziecko ląduje u babci.
Nie uschniesz z tęsknoty przez tych parę godzin, a dobrze to zrobi Waszemu związkowi.
Przyczyny takiego stanu rzeczy
Czy zastanawiałaś się, jakie są przyczyny tego, że tak wielu mężczyzn nie chce się angażować w opiekę nad dzieckiem ❓
Tak się składa, że ktoś to już zbadał, dzięki czemu możemy wyróżnić kilka głównych powodów tej ojcowskiej bierności:
⭐ Zniechęcenie - i jest ono spowodowane głównie zachowaniem partnerki ❗️ Kobiety nagminnie poprawiają młodych ojców, krytykują ich, uważają że nie mają sobie równych w opiece nad maluchem.
W ten sposób demotywują świeżo upieczonego tatusia, a ten usuwa się w cień, bo i tak robi wszystko "gorzej".
⭐ Stres i zmęczenie - jeśli Twój partner pracuje pod presją czasu, na odpowiedzialnym stanowisku, dłużej niż powinien lub wykonuje zawód wysokiego ryzyka, postaraj się go zrozumieć. Ja wiem, że Ty również masz prawo być zmęczona, ale doceń jego wysiłek i nie narzucaj mu zbyt wiele, bo osiągniesz efekt odwrotny do zamierzonego ❗️
Nadmierne obciążenie fizyczne i psychiczne sprawia, że zwyczajnie nie ma siły na to, by realizować się jako mąż i ojciec. Porozmawiaj z nim, być może potrzebuje wizyty u psychologa. Wspieraj go emocjonalnie i zachęć do wspólnego spędzania czasu - dzięki temu odciągniesz jego myśli od spraw zawodowych.
⭐ Brak wzorców - tutaj zwykle wina leży po stronie Twoich teściów. Jeżeli Twój partner wychowywał się w rodzinie, w której ojciec był od tego, by utrzymywać rodzinę i ewentualnie dyscyplinować dzieci, a matka miała być nianią, kucharką i sprzątaczką w jednym, a zajmowanie się dzieckiem należy wyłącznie do jej obowiązków, to po prostu wyniósł z domu błędny wzorzec rodziny ❗️
Możesz zmienić jego tok myślenia, ale również metodą małych kroków. Angażuj go w zajęcia domowe, chwal, zachęcaj, ale nie zmuszaj i nie awanturuj się. Do skutku tłumacz, że potrzebujesz jego pomocy, bo i Ty niebawem wrócisz do pracy, więc nie dasz rady robić wszystkiego sama.
⭐ Strach - albo przed porażką, bo mężczyźni chcą być we wszystkim najlepsi, albo obawa o bezpieczeństwo dziecka, dlatego nie wprowadzaj nerwowej atmosfery - jeśli tatuś bierze się za cokolwiek przy dziecku, niech robi to w spokoju.
Jak mu się nie uda przebrać pampersa, to świat się nie zawali ❗️
Konsekwencje bierności tatusia
➡️ Niestety bierność ojca w stosunku do dziecka niesie za sobą przykre konsekwencje, więc i te skutki powinnaś partnerowi wyłuszczyć: w momencie, gdy ojciec nie zajmuje się dzieckiem, a jego jedynym obowiązkiem jest praca zawodowa, nie przekażecie swojemu maluchowi wzorca rodziny, której zasady opierają się na partnerstwie i wzajemnej pomocy (więc historia zatoczy koło).
☝️ Ponadto dziecko może stracić poczucie bezpieczeństwa, traktować ojca jako kogoś obcego. Poczucie odrzucenia działa destrukcyjnie na kształtowanie się dziecięcej osobowości i jego poczucia własnej wartości ❗️ Jest to jeden z błędów wychowania, o których pisałam więcej w pierwszym artykule, do którego zapraszam.
Bez zaangażowania taty, wychowanie dziecka jest znacznie utrudnione, bo i ojciec ma swoją misję, którą musi spełnić.
Konsekwencje także w związku
➡️ Brak zaangażowania ze strony partnera nie wpływa dobrze również na związek. Ludzie zwyczajnie się od siebie oddalają, a nawet przestają ze sobą rozmawiać.
Kobiety obarczone nadmiarem obowiązków czują się zmęczone i sfrustrowane, tracą ochotę na bliskość z partnerem i są samotne w tłumie.
✅ W takim przypadku świetnym rozwiązaniem jest uczestnictwo w terapii małżeńskiej. Psycholog może pełnić poniekąd rolę mediatora i powiernika, spojrzy obiektywnie na Waszą sytuację i z pewnością Wam pomoże.
Jeśli widzisz, że wszystkie inne metody nakłonienia partnera do pomocy przy dziecku i w domowych obowiązkach zawiodły, zaproponuj mu terapię. To świetna forma oczyszczenia się ze złych emocji ❗️
✅ Moja Droga ❗️ Pamiętaj, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Z jakichś powodów związałaś się z tym człowiekiem, był wart Twojej uwagi i wcześniej potrafiliście na wszystko znaleźć złoty środek, więc i teraz Wam się uda.
Tylko trzymaj nerwy na wodzy, nie dawaj się sprowokować, bądź czytelna i działaj, póki masz siłę. Ze wszystkim razem sobie poradzicie ❗️